Lan mundua zentrala da euskararen indarberritzean

Euskara bidegurutzean dago. Hiztun berriak dauzka, baina ez da indarberritzen, hiztun berri horiek errazago moldatzen direlako erdaraz. Esan dezakegu, euskararen ezagutzak tribuko kide egiten gaituela, eta horrekin konformatzen garela. Baina egiten dugunak egiten gaitu; ezagutza ez da nahikoa, erabilera ere behar da.

Nola bihurtuko dugu euskara gure gizarteko hizkuntza nagusi, lanerako inongo baliorik ez duen bitartean?

Euskararen gurdiak, beraz, bi gurpil ditu: ezagutza eta erabilera. Baina zerk egingo dio tira gurdiari? beharrak.  Gizakia animalia soziala da, elkarrekintzarekin asetzen ditu bere behar naturalak, eta hor ezinbestekoak dira komunikazioa eta hizkuntza. Gizakiak antolaketa sozialera egokitzeko ahalegina egingo du, egokitu egingo da, dauzkan behar naturalak ase gabe ez gelditzeko. Euskara behar naturalekin lotu behar da.

Behar sozial hori sortzeko zentraltasun osoa du lan munduak. Lana euskaldunduko bagenu, izugarrizko potentziala izango genuke euskara biziberritzeko.

Hiztun berriak euskararen zubigileak dira, hurrengo belaunaldiak euskalduntzen dituztelako. Lan mundutik euskarara eta euskaratik lan mundura zubia eraikitzea falta zaigu. Nola bihurtuko dugu euskara gure gizarteko hizkuntza nagusi, lanerako inongo baliorik ez duen bitartean?

Norabide berri bat behar dugu, bide berri bat. Pizkunde edo iraultza bat. Azpikoz gora iraulitako lurra  da emankorrena. Beraz, lan munduaren goldea behar dugu, euskarak duen lur berri hori iraultzeko eta euskararen landareari indar gehiago emateko.

Elefantearen paradigma ikusi, Patxi Saezen artikulua