Xavier Antich: "Errazagoa da autodeterminazioa Errege Magoek ekartzea, Estatu espainiarrak ematea baino"

2024/06/08
XavierAntich.jpg
“Ez dugu Estatua erreformatzeko inolako asmorik, joan egin nahi dugu.” “Amnistia erloju-bonba bat da Estatuaren bihotzean.” “Behin amnistia lortuta, Òmnium Cultural antolakuntza indartzen ari da autodeterminazioa lortzeko hurrengo saiakera behin betikoa izan dadin.” Xavier Antich Òmnium Culturaleko presidenteak hitzaldi mamitsua eman zuen Kataluniako egoeraz eta hurrengo urteetarako estrategiaz, ekainaren 7an, ELA sindikatuaren Nazio Kontseiluaren aurrean.

Xavier Antich Omnium Culturaleko presidenteak, ekainaren 7an, ELA sindikatuaren Nazio Kontseiluan eman zuen hitzaldiaren bideoa eta aipu batzuk (Bilbo)

"Omnium 2017an asko zen eta erakunde garrantzitsua zen, baina ez zen nahikoa. Eta, beraz, hor sortzen da autokonplazentzia ororen aurkako konbikzioa: nahiz eta asko izan, egin nahi dugun hori egiteko ez da nahikoa. Eta hor sortzen da 2017az geroztik erakundearen ildo estrategiko osoa gidatzen duen ideia, gu indartzea, indartsuagoak izatea: indartsuagoak antolamenduari dagokionez; indartsuagoak gizarte zibila egituratzean; indartsuagoak gizarte-oinarriari dagokionez; indartsuagoak prestakuntzari dagokionez: indartsuagoak aktibismorako prestakuntzari dagokionez; indartsuagoak nazioarteko erresilientziari dagokionez; indartsuagoak segurtasunari dagokionez; indartsuagoak teknologiari dagokionez."

"Gu ez gara indartzen besteak baino gehiago eta hobeak izateko, oso argi baitugu Omnium ez dela helburu bat bere horretan, Omnium herri-mugimenduaren zerbitzura dagoen tresna bat da. Indartsuagoak, antolatuagoak, erabakigarriagoak, eragin sozial handiagokoak, eragin politiko handiagokoak izan nahi dugu mugimenduarentzat eta herriarentzat baliagarriak izan nahi dugulako, horretarako sortu baitzen 1961ean Omnium, hizkuntza katalana, kultura eta herrialdea defendatzeko."

"Gaur egun herria defendatzea eskubide zibil eta politikoak defendatzea da, gizarte-kohesioa defendatzea, desberdintasunen aurka borrokatzea. Kataluniakoa bezalako herri anitz batean kohesioa lortzea da gakoa. Guretzat hori funtsezko estrategia izan da eta hori da gure erantzuna “eta orain zer?” galderari."

"Ez gara hain astakiloak izango 2017an izan ez genuena berriro ez izateko, orain bai baitakigu ez genuela izan. Bada, lan egitera, hau da, zer falta izan zen identifikatzera eta hura edukitzeko lan egitera; izan ere, berriro egingo dugunez, ezin dugu onartu 2017an helburua lortzeko beharrezkoa zen hori ez genuela izan ondorioztatu ondoren, berriro egiten dugunean beste behin ere behar dugun hori ez izatea."

"Omniumeko lan-plan guztiek, 2020tik gaur arte, 2017an ez genituen gauza horiek guztiak lortzera bideratuta daude. Beti egin duguna egiten jarraitzen dugu, baina orain gai estrategiko batzuk daude serioski bagoaz, eta gu benetan goaz. Berriro egingo dugula esan genuen. Hori ez da gauza bera errepikatzea, gauza beraren errepikapena porrot berera kondenatuta baitago. Berriz egin behar bada, mesedez, ondo egin dezagun. Hau da, orain badakigu gauza batzuk oso ondo ez genituela egiten jakin eta ez ginela gai izan."

"Nazio-eraikuntzak, desberdintasunen ondorioz, Kataluniakoa bezalako gizarte zatitu eta hautsi bati eragiten dio. Gaur egun, katalanen hirutik bat pobrezia-arriskuan bizi da. Hirutik beste bat prekaritate kronifikatuko egoeran bizi da, eta hirutik beste bat tiraka doa, hau da, hirutan zatitutako gizartea da. Guretzat gizarte-kohesioaren alde lan egitea galdera honetan laburbil daitekeen erronka bat da: zein herrialdek lortu nahiko du askatasuna, bere jendea askea ez bada? Desberdintasuna eta prekaritatea konpondu behar dira, herrialdeko aniztasun soziologikoari heldu behar zaio."

"Enfasi pixka batekin jartzen naiz, zeren, noski, Aliança Catalanaren eskuin muturreko 120.000 botoak, pentsa dezakezuen bezala, independentistak izan arren, ez ditugu gure gehiengoetan zenbatzen. Hau da, ez dugu herririk eraikiko jende horrekin. Hori ez da eraiki nahi dugun herria."

"Herriaren eta mugimenduaren ziklo berri hau, guretzat, "amnistiatik autodeterminaziora” bezala definitzen da. Gure borroka orain arte amnistian ardaztuta zegoen. Dagoeneko badugunez, orain autodeterminazioaren bila goaz. Baina autodeterminazio-eskubidea defendatu eta gauzatu ahal izateko, funtsezko erronka dugu, ez bakarrik entitate gisa, baizik eta herri gisa, eta hori da nazio eraikuntzaren erronka. Ez gara autodeterminazio-eskubidea gauzatzeko eta irabazteko moduan egongo, betebehar horiek betetzen ez baditugu. Hori egin behar da, eta norbaitek bultzatu behar du egin dadin, eta horretan ari gara lanean, badakigulako autodeterminazio eskubidea ez digula inork oparituko: lehenago ekarriko digute errege magoek Espainiako Estatuak baino. Ez digute ezer oparituko, lortzeko modu bakarra beraiei ebastea da; ez dago irabazten ez den eskubiderik. Eta, beraz, borroka hau da."