Alternatiben Herria: Bizitza burujabea bai, baina iraunkorra ere bai

2015/10/30
alternatiben-45.jpg
Bizitza Burujabea aldarrikatzen badugu, antolakuntza prozesuak berak ere iraunkorra izan behar du, eta halako egun handia antolatzeak, dudarik gabe esan dezakegu, ez du bizitza iraunkorra bermatzen. Hori kontuan izan behar dugu aurrera egiteko bide eta moduetan asmatu nahi badugu.

Unai OñederraUnai Oñederra, Manu Robles-Arangiz Institutua eta Murgil komunitateko kidea

Larunbateko momenturik tentsoena zen. Egun guztian zehar egin beharreko gauza guztietatik eginkizunik zailena, beldur gehien ematen zidana. 12etan bi momentu kritiko pasa ostean, iritsi zen karpa zentraleko 400 entzulerentzako mahai inguru aretoa 400 jale asetzeko janleku bihurtzeko unea. Jendea karpatik atera, aulkiak bildu, kabaileteak jarri, oholak kokatu, aulkiak jarri, eta ea 400 kabitzen diren… Hori guztia ahalik eta azkarren, noski, jende gosetua ez zedin aspertu, zain.

Egun osoan zehar bezala, lanean hasi orduko boluntario saldo bat jartzen zen aztean lanean. Dena zen mugimendua karpa barruan: aulkiak, ohola, kabaileteak, oihuak, pertsonak…

"Antolatzaileak oso nekatuta gaude. Batek tiroia dauka, bestea erdi gaixo jarri da, bestea nerbioak jota… Eta ez antolatzaileak bakarrik"

Bi hilara jarrita zeuden, beste bi sartu nahi genituen. Orduantxe, hiru ume datoz korrika nigana eta besarkatu egiten naute. Ezin nituen despegatu. Hamaika zeregin eskuartean hamaika buruhauste barnean, eta ezin ume haiek gainetik kendu!

Amore eman, eta momentuaz gozatzea erabaki nuen: emozioz bete eta maitasun txute horrekin pilak kargatu.

Aurpegia aldatu zitzaidan, tentsioa baretu, gauzak erlatibizatu nituen, egoerari bere neurria emateko argia piztu zidaten fereka haiek. Eta bazkaria ongi atera zen.

Arratsalde partean 97 Irratira joan nintzen Crowdfunding kanpainari buruz hitz egitera. Hantxe bota zidaten galdera: Egun handi hau hemen amaitzen da edo aurrera jarraituko duzue? Umeen basarkadak estututa atera zitzaizkidan hitzak barru barrutik: antolatzaileak oso nekatuta gaude. Batek tiroia dauka, bestea erdi gaixo jarri da, bestea nerbioak jota… Eta ez antolatzaileak bakarrik. Beren lagun, bikote, familiak beste horrenbeste. Zeren eta antolakuntza lan eskerga hau egiteko, beste batzuk beste horrenbeste lan edo gehiago egin behar izan dute gure bizitza eta gure ingurukoena zaintzeko.

"Antolakuntza lan eskerga hau egiteko, beste batzuk beste horrenbeste lan edo gehiago egin behar izan dute gure bizitza eta gure ingurukoena zaintzeko"

Nire kasuan, antolakuntza prozesu osoan zehar, nire emazteak zaindu behar izan ditu gure hiru umeak. Berak hartu duen gainkarga hori hartu izan ez balu, ez balego inor lan hori egingo lukeena, nik ezingo nuke Alternatiben Herriaren antolakuntzan parte hartu. Lan honek denbora asko lapurtu dit nire familiatik, nire ume, emazte eta lagunetatik. Bizitza Burujabea aldarrikatzen badugu, antolakuntza prozesuak berak ere iraunkorra izan behar du, eta halako egun handia antolatzeak, dudarik gabe esan dezakegu, ez du bizitza iraunkorra bermatzen. Hori kontuan izan behar dugu aurrera egiteko bide eta moduetan asmatu nahi badugu.

Jende guztia eserita, lehen platera giro onean eta gustura jaten ikusi nituenean kanpora atera nintzen haize pixka bat hartzera. Hantxe zeuden, eskaileretan eserita nire hiru seme-alabak eta emaztea. Berriro estu ninduten umeek, gogor, eta ez ziren askatzen. Hain denbora gutxi egon naiz beraiekin azken bi hilabeteetan, hain kalitate eskaseko tarteak eman dizkiet, ez nautela gehiago askatu nahi. Emazteagana gerturatu eta muxu eman diogu elkarri, barnean “zergatik ez ote lehen barrura sartu ni agurtzera?”galdera bueltaka nuela.

Xaloki hitz egin du, orduan, begirada errukiorrarekin, nire buruko galdera entzun izan balu bezala: Hain liatua ikusi zaitut, horren aurpegi txarra zenuen, pena eman didazula, eta nahiago izan dut zu lasai utzi. Ez zen lehena hori esaten zidana, eguerdian pare batek ere galdetu zidaten “ongi zaude? Aurpegi txarra duzu…”. Bizitza ahula. Bizitza hauskorra. Baizitza zaindu beharra.